Ushuaian, bizikletak alde batera utzi eta egun ederrak igaro genituen. Txirrindulari bat gehiago ere elkartu zitzaigun taldera, Andrej, eslobakiarra. Honek, ordean, orain hasi behar du bidaia. Gu lauroi inbidia nahikoa eman zigun! Eta alderantziz, guk gomendio batzuk ere eman genizkion bere abenturarako.
Bertan, egun pare bat lasai egon eta "Paso de las ovejas" deritzon trekking-a egin genuen. Ohiturak galdu gabe, munduaren amaieran ere sastraka eta lokatz artean trabaturik ibili ginen. Ez daukagu erremediorik!!!
Elurra ere zapaldu genuen. Eskerrak beheranzko zatia argiagoa zen...
Eta indarrak errekuperatzeko, zer hobeto buffet eta parrillada librea baino? Bapo afaldu genuen!
Abenduaren 24ean lagunengandik eta etxekoengandik urrun egon arren, afari ederra prestatu genuen "txirrindulari familiak" Ushuaiako kanpinean.
Gure bizikletak kanpineko jabeari saldu genizkion. Eta ondorioz, Txuri eta Beltxa Ushuaian utzi eta hegaldia hartu genuen Buenos Airesera.
3 ordutan, Patagoniako haize hotzetik alde egin (3ºC) eta labe kiskalgarri batekin egin genuen topo (40ºC). Azken 4 egunak bertan igaro genituen, hostal batean. Goizean korri pixkat egin eta eguna lasai igarotzen genuen, hiria ezagutuz. Eguraldi beroak ez zuen ahalbidetzen gauza handiegirik egitera.
Bertako Euskal Etxearekin kontaktuan jarri ginen. Beraien elkartea ezagutzera eta bertan afaltzera gonbidatu gintuzten. Gustura egon ginen tertulian: beraien euskal jatorria nondik zetorren, Argentina eta Euskal Herriaren egoera gaur egun...
Eta noski!!! Ezin Argentinatik irten "Bife de chorizo" famatua probatu gabe!!!
 |
| On egin! |
12 kanpaikadak Atlantikoaren gainean ospatu genituen (txanpainik eta mahatsik gabe, noski!). Eta azkenik, urte berri egunean, eguerdian, iritsi ginen Bilboko aireportura.
Eskerrik asko bidaian zehar lagundu gaituzuen guztioi!!!!
Hurrengo abentura zein ote?
