Eta handik hegoalderako bidearekin jarraitu genuen, tartean portu ugari igaroz, kurbaz beteriko jaitsierak (Alausira iristeko), eguraldi frexkoa izan genuen egun horietan. Ondorioz, gau bat eskola baten ondoko etxe abandonatu batean igaro behar izan genuen, atea "hala nola" ireki eta gero 3100 metroko altueran.
Horrela Ingapircara iritsi ginen, ruina inka batzuk daude bertan, Machu Pichuren antzera baina txikiagoan, 3100 metrotan.
Ingapircako ruinak |
Hemengo neurriak ez daude Altzoko erraldoiarentzat eginak...
Eta handik Cuenca hiri kolonialera. Espainiako Cuencaren erreplika bat omen da. Hiri ederra eta terrazatik bista ezin hobeak Cajas-eko parke naturalera.
Eta noski, mendi horiek parean ikusita ezin igo gabe geratu. 4200 metrotara aurkitzen da Cajas-eko parke naturala. Bertatik mendi buelta bat egiteko aprobetxatu genuen, eguraldiak utzi zigun artean behintzat...
4200 metroko tontorrean |
Handik barrena kostara jaitsi eta Santa Rosan Ibarrako Joxe Marirekin bi egun igaro ondoren Peruko mugara iritsi ginen. A ze kaosa bertan...
Santa Rosan patxaran ta fariasakin |
Kostatik barrena jarraitu genuen. Inguru lehorra, desertikoa, bero asko... Horrela iritsi ginen Mancorara.
Mancora kostan dagoen herri txiki nahiko turistikoa da, hondartza ederrarekin eta ilunabar ezin hobearekin...
Casma bitarte kostaz jarraitu genuen, herri arrantzaleak, duna ikaragarriak... igaroaz.
Pazifikoa utzi eta 3 eguneko portuari ekin genion aldapa gora, itsas mailatik 4200 metrotara igotzeko 120 kilometrotan. Tartean "kakax blandax" sufrituaz eta guzti...
Tripak hustuta errekuperatu nahian |
Punta Callan (4227m), atzean Cordillera Blanca |
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina